Dictionary

[ræŋk] n., v., adj.

n.

1. high rank សក្តិ, ឋានន្តរ​សក្តិ.
2. He rose through the ranks to become president ឡើង​តំណែង​បន្ត​បន្ទាប់​ក្លាយ​ជា.
3. rank of troops ជួរ.
4. join the ranks of ទៅ​ចូល (ពួក ក្រុមអ្វី​មួយ), ចូល​ក្នុង​ជួរ.

vt.

1. rank applicants ដាក់​តាម​លំដាប់​អ្វី​មួយ.
2. rank troops ដាក់​ជា​ជួរ.

vi.

1. troops rank តម្រៀប​ជា​ជួរ.
2. rank among (the best) ចាត់​ក្នុង​ចំពូក.

adj. (-er, -est)

1. rank grass ដែល​ដុះ​ទ្រុប.
2. rank odor អាក្រក់ (ក្លិន រស).
3. rank beginner មែន​ទែន.

Word Family: rankly adv., rankness n.