Dictionary

[sɪk]

1. adj., n.

adj. (-er, -est)

1. sick child ឈឺ Cl. ប្រឈួន Roy. ទ្រង់​ព្រះ​អាពាធ, sick room បន្ទប់​មនុស្ស​ឈឺ.
2. He is sick of school ជិន​ឆ្អន់.
3. sick at heart ពិបាក​ក្នុង​ចិត្ត​ខ្លាំង.

n. the sick មនុស្ស​ឈឺ.

• The sick need special care.

2. vt. (also sic) (pt., pp. sicked also sicced)

1. sicced the dogs on the intruders ពន្យុះ (ឲ្យ​ខាំ).
2. = to set upon; attack.