Dictionary

[stɔːm] n., v.

n.

1. heavy storm ព្យុះ Lit. អសនីបាត, electric storm ព្យុះ​ចុម្ពិត, rain storm ព្យុះ​ភ្លៀង, snow storm ព្យុះ​ទឹកកក.
2. storm of protest សេចក្តី​តវ៉ា​ដូច​ព្យុះ​សង្ឃរា.
3. take sth./s.o. by storm 1 ស្រូប​ទាញ​ភ្ញៀវ​បាន​ដ៏​ច្រើន The new singer took the town by storm (= completely captivated). 2 The castle was taken by storm ដណ្តើម​យក​ដោយ​វាយ​សង្គ្រប់.
4. Id. a storm in a teacup (Am. a tempest in a teacup) កង្វល់ ឬ ជម្លោះ​ដែល​កើត​ឡើង​ពី​រឿង​កំប៉ិក​កំប៉ុក.

vi.

1. storm violently មាន​ព្យុះ.
2. storm with anger ខឹង​ច្រងេង​ច្រងាង.
3. He stormed out of the room (= went angrily and violently).
4. She stormed at them to leave her alone (= said angrily).

vt.

1. Commandos stormed the embassy វាយ​សង្គ្រប់​ចូល, សន្ធប់​វាយ​ចូល.
2. protesters storm the embassy ចូល​លុក, សម្រុក​ចូល.

Word Family: stormlike adj.