Dictionary

[bɑːk]

1. n., v.

n. សំបក​ឈើ.

vt.

1. bark a tree បក​សំបក, ចាំង​យក​សំបក​ចេញ.
2. bark one's shins ធ្វើ​ឲ្យ​របក​ស្បែក.

2. v., n.

vi. bark (at s.o./sth.) ព្រុស, dogs bark,

vt. bark a command ស្រែក​ដូច​គេ​ពន្យុះ​ឆ្កែ,

n.

1. bark of a dog សូរ​ព្រុស.
2. bark of a gun សូរ​ព្រូសៗ.
3. Id. His bark is worse than his bite គាត់​អាក្រក់​តែ​មាត់.

3. n. (also barque) ទូក ឬ សំពៅ.