Dictionary

[ˈkɒmpaʊnd] adj., n., v.

adj.

1. compound substance អង្គធាតុ​សមាស, compound growth វឌ្ឍនភាពសមាស.
2. Gram. compound word ដែល​មាន​ពាក្យ​ពីរ​បញ្ចូល​គ្នា, Blackberry is a compound word.

n.

1. chemical compound សមាស​ធាតុ.
2. walled compound ទី​មាន​កំពែង​ជំុវិញ.
3. embassy compound បរិវេណ.

vt.

1. compound two elements លាយ​គ្នា.
2. compound words ដាក់​ភ្ជាប់​ជាមួយ​គ្នា.
3. compound the problem ធ្វើ​ឲ្យ​ធ្ងន់​ឡើង, He compounded his crime by lying about it.
4. He compounded with his creditors for a remission of what he owed ផ្សះផ្សា​ជម្លោះ ដោះ​បំណុល​។ល។ ដោយ​ការ​ព្រមព្រៀង.

Word Family: compoundable adj., compounder n.