Dictionary

[dɪˈlɪbərɪt] adj.

1. deliberate insult / provocation ដែល​បាន​គិត​ទុក​ជា​មុន, ដោយ​ចេតនា, ដោយ​បំណង Syn. planned
   
2. The politician has a deliberate manner ដែល​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន, មិន​ប្រញាប់​ប្រញាល់.

[dɪˈlɪbəˌreɪt] v. ពិគ្រោះ, ពិភាក្សា.

• The jury deliberated before giving a verdict.

Word Family: deliberately adv., deliberateness n., deliberator n.