Dictionary

[faɪt] n., v.

n.

1. have a fight with one's spouse ជម្លោះ.
2. a fight broke out ការ​វាយ​តប់​គ្នា.
3. dog fight ការ​ប្រខាំ​គ្នា.
4. fight for liberty ការ​តស៊ូ.
5. fight for a hill ការ​ប្រយុទ្ធ.

vi. (pt., pp. fought)

1. boys fight វាយ​តប់​គ្នា.
2. fight for a principle តស៊ូ.
3. soldiers fight ប្រយុទ្ធ.

vt.

1. fight the enemy ច្បាំង​នឹង.
2. fight a battle ច្បាំង.
3. fight crime ប្រើ​មធ្យោបាយ​កម្ចាត់.
4. fight fire លត់​ភ្លើង.
5. Boxing fight an opponent ប្រដាល់.
6. fight s.o./sth. off វាយ​បណ្តេញ, ការពារ​ប្រឆាំង, He fought off his attacker.