Dictionary

[skɪn] n., v.

n.

1. human skin ស្បែក Roy. ព្រះ​តចៈ, to have dark / fair / olive skin ស្បែក, The snake sheds its skin once a year ស្បែក.
2. skin of an orange សំបក.
3. wine skin ថង់​ស្បែក (ប្រដាប់​ដាក់​ទឹក​។ល។).
4. Id. save one's skin ដោះ​ខ្លួន​ឲ្យ​រួច.
5. Id. by the skin of one's teeth ប៊ិះៗ, ប៉ផុតៗl.

vt. (pt., pp. skinned)

1. The hunter skinned the deer ពន្លះ​យក​ស្បែក​ចេញ.
2. skin one's knees ធ្វើ​ឲ្យ​របក​ស្បែក.
3. Id. skin a customer កោរ​មិន​ដាក់​ទឹក.