Dictionary

[waɪld] adj., n.

adj. (-er, -est)

1. wild flower ព្រៃ, ដែល​ដុះ​ឯង.
2. wild animal ព្រៃ, ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ.
3. wild storm យ៉ាង​កំណាច, ខ្លាំង, សាហាវ.
4. wild boy អ​វិន័យ.
5. wild party អ៊ូអរ.
6. wild crowd គ្មាន​សណ្តាប់​ធ្នាប់, ច្របូក​ច្របល់.
7. wild guess ព្រាវ, ឲ្យ​តែ​រួច​ពី​មាត់.
8. wild allegations ដ៏​ក្រពុល​មុខ.

n.

1. grow in the wild ដុះ​ឯង.
2. pl. the wilds of Africa ទី​ដាច់​ស្រយាល, ទី​រហោឋាន.