Top Ads Banner

wind

    1. [wɪnd] n., v.
    n.
    1. strong wind ខ្យល់ Lit. វាយោ, វាត.
    2. see how the wind blows ស្ទាប​ស្ទង់​សាធារណ​ជន ឬ គំនិត​អ្នក​ផ្សេង.
    3. He ran out of wind after 3 laps of the oval ហត់​ខ្លាំង.
    4. His claims to success are all wind ពាក្យ​ឥត​ន័យ.
    vt.
    1. The fat man was winded by walking up the steep hill ធ្វើ​ឲ្យ​ស្ទើរ​ដាច់​ខ្យល់.
    Word Family: windless adj., windlessly adv.
    2. [waɪnd] v.
    vt. (pt., pp. wound [waʊnd])
    1. wind a watch មួល (ឡាន​។ល។).
    2. wind thread រុំ.
    3. The hunter winds his horn ផ្លុំ.
    vi. បត់​បែន.